ഒരു വ്യക്തിയെ ഏറ്റവും നിസ്സാരമായി അപമാനിക്കാന്‍ 'ഉപദേശിച്ചു' കഴിയും. നമ്മുടെ സമൂഹത്തില്‍ അത് വളരെ പ്രകടമായ രീതിയില്‍ നടന്നു വരികയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്- ഒരാള്‍ ഒരു മരണ വീട്ടിലേക്കു പോവുകയാണെന്ന് കരുതുക. അയാളെ സ്നേഹ പൂര്‍വ്വം വിളിച്ചു നിര്‍ത്തി " പരമേശ്വരാ, നീ ഗോപാലന്‍റെ വീട്ടിലെ മരണം അറിഞ്ഞിട്ടു പോകുവാനല്ലേ, നന്നായി. ഹാ, പിന്നൊരു കാര്യം, നീ അവിടെ പോയി നിന്നു ശവമടക്ക് നേരത്ത് അട്ടഹസിച്ചു ചിരിക്കുകയുമൊന്നും ചെയ്യരുത് കേട്ടോ.---- ഇതു സ്നേഹ പൂര്‍വമുള്ള ഒരു തരം അപമാനിക്കലാണ്. ഉപദേശത്തെ കേള്‍ക്കേണ്ടി വരുന്ന വ്യക്തി സാമാന്യ ബോധം എല്ലത്തവനാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കാന്‍ ഇതു ധാരാളമാണ്. മറ്റൊരാളിന്റെ മുന്നില്‍ വെച്ചാ നിതെങ്കില്‍ അതിന്‍റെ effect പലമടങ്ങ്‌ ആകും. ഇവിടെ കേട്ട് നില്‍ക്കുന്ന വ്യക്ത്തിക്ക് പ്രതികരിക്കാനുള്ള അവസരവും ഉണ്ടാകില്ല.
ഉപദേശം എന്നത് അത് ആവശ്യമുള്ളപ്പോള്‍ ഒരു വ്യക്ത്തി അതിനു അയാള്‍ക്ക് 'തനിക്കു ആ വിഷയത്തിന്‍ മേല്‍ ഉപദേശം തരാന്‍ യോഗ്യനാണ്' എന്നു തോന്നുന്ന വ്യക്ത്തിയോട് ചോദിച്ചു നേടുമ്പോള്‍ മാത്രം വിലവെയ്ക്ക പ്പെടുന്ന ഒന്നാണ്. മറിച്ചായാല്‍ ചില അവസരങ്ങളില്‍ ഉപദേശം കൊടുക്കുന്ന വ്യക്ത്തിയും അപമാനിതനാകാന്‍ സാധ്യത യുള്ളതാണ്. . അതിനു "എനിക്ക് തന്ടെ ഉപടഷമോന്നും വേണ്ട" എന്നു രണ്ടു വാക്കില്‍ മറുപടി കേള്‍ക്കേണ്ടി വന്നാല്‍ മതി.
ഉപദേശം പോലെ തന്നെ ആവ്ശ്യപ്പെടലിനു അനുസൃതമായി മാത്രം നല്‍കേണ്ടുന്ന ഒന്നാണ് "സഹായം". സഹായം ആവശ്യമുളള വ്യക്ത്തിയുടെ ആവശ്ശ്യപ്പെടലിനു അനുസൃതമായ രീതിയില്‍ മാത്രം സഹായം ചെയ്യുക. മറിച്ചു ആവശ്യപ്പെടാതെ ചെയ്യുന്ന സഹായത്തിനു പില്‍ക്കാലത്ത് അഭിനന്നനത്തിനു പകരം അവമതിയായിരിക്കും ഫലം. ഒരു സഹായം ആവശ്യപ്പെടാന്‍ ശാരീരികമായി ശേഷിയില്ലാത്ത ഒരാളെ മാത്രം സഹായത്തിനുള്ള അഭ്യര്‍ത്ഥന ഇല്ലാതെ സഹായിക്കുക.
(RajeshPuliyanethu,
Advacate, Haripad)
