"പൂന്താനം" ഈ നാമം മലയാളിയെ പരിചയപ്പെടുത്തേണ്ട ആവശ്യമില്ല.. കൃഷ്ണഭക്ത്തനായ പൂന്തനത്തിനെ അല്ലാതെ മറ്റൊരുവനെ ആ നാമത്തിൽ പരിചയപ്പെട്ട അനുഭവവും നമുക്കാർക്കുംതന്നെ ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു... കേഴ്‌വിയിൽ അപാകതകൾ ഒന്നും തോന്നിക്കാത്ത ആ നാമം എന്തുണ്ട് മറ്റാരും അനുകരിച്ചില്ലാ??
പരമസാത്വികനായ കറകളഞ്ഞ കൃഷ്ണ ഭക്തനായാണ് അദ്ദേഹത്തെ നമുക്ക് പരിചയം... നന്മ മാത്രം കൈമുതലായ വ്യക്തിത്വം.... പക്ഷെ എന്തുണ്ട് ആ പേര് മറ്റു മനുഷ്യർക്കിടയിലേക്ക് ആവർത്തിക്കപ്പെടാതെ പോയത്!?
കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല; പൂന്താനത്തിന്റെ ഭക്തി പൊതുജനം ആവശ്യപ്പെടുന്നതിലും അപ്പുറത്താണ് എന്നുള്ളത് കൊണ്ടാണ്....!!
പൂന്താനത്തോളം ഉള്ള ഭക്ത്തിയെ ഉള്ളിന്റെ ഉളളിൽ പരിഹാസ്സത്തോടെയാണ് മറ്റുള്ളവർ കാണുന്നത്....! അതാണ്‌ കാരണം...
ഹിന്ദുക്കളുടെ പൊതുവായ ഒരു മാനസികനില ചർച്ച ചെയ്യുന്നതിനായി പൂന്താനത്തിന്റെ "പേര്" ഉപയോഗിച്ചുവന്നെ ഉള്ളൂ...
ഹിന്ദുക്കൾക്ക് മതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയുള്ള ഭക്തിയിലും വിശ്വാസ്സത്തിലും നാണവും, ലജ്ജയുമാണ്... എത്ര ഭക്തി വിശ്വാസ്സങ്ങൾ പറയുന്ന ഹിന്ദുവിന്റെ മനസ്സിലും ഭക്തിയും വിശ്വാസ്സവും പരിഹാസ്സകാരണങ്ങളാണ്.... ഒന്നുറക്കെ നാമം ജപിക്കാനും, ഒരു ചന്ദനക്കുറി തൊട്ട്‌ ജോലിസ്ഥലത്ത് പോകാനും അവന്‌ നാണമാണ്.... പത്താം ക്ലാസ് വരെ തികച്ചു പഠിച്ചവൻ ആണെങ്കിൽ പറയുകയും വേണ്ട.... ഈ നാണം എന്നത് ഹിന്ദുവിന്റെ മനോനിലയുടെ ബ്രഹിസ്പുരണ്‍മാണ്.. അതുതന്നെയാണ് ഹിന്ദുവിന്റെ പരാജയകാരണവും...
മറ്റേതൊരു മതവിശ്വാസിയും തങ്ങളുടെ മത ചിഹ്ന്നങ്ങളെ അന്തസ്സിന്റെയും, അഭിമാനത്തിന്റെയും പ്രതീകങ്ങളായി കൊണ്ടു നടക്കുമ്പോൾ ഹിന്ദു തന്റേതെല്ലാം നാണത്തോടെ മറച്ചു പിടിക്കുന്നു...
അത് അത്മാഭിമാനത്തിലും, വിശ്വാസ്സത്തിലും ഉള്ള ഹിന്ദുവിന്റെ ച്യുതിയാണ് വെളിവാക്കുന്നത്... തന്റെതായതെല്ലാം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു പോവുകയും, താൻ അപമാനിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തിട്ടും ഹിന്ദു ഒന്നായിനിന്നു പ്രതികരിക്കാൻ തയ്യാറാകുന്നില്ല... കാരണം മുൻപു പറഞ്ഞ വിധമായ നാണമാണ്... സ്വന്തം പിതാവിനെയും, ഗ്റിഹത്തെയും മറ്റൊരുവന് മുൻപിൽ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുംപോൾ ഒരുവന് ലജ്ജ തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ മ്ലെശ്ചമായ ആ വികാരമാണ് ഹിന്ദുവിന്റെ നാണവും... അത് വെടിയും വരെ ഹിന്ദു ബലഹീനനായി തുടരും.....
(Rajesh Puliyanethu
Advocate, Haripad)
